12. Ex Eye - Ex Eye (Relapse Records)
Κάθε χρόνο ψάχνω τον δίσκο που θα με κάνει να νιώθω άβολα κατά την ακρόασή του. Γιατί αν βολευτούμε σε όσα ξέρουμε και σε όσα μας κρατάνε απλά όρθιους, φοβάμαι ότι θα μας στοιχειώσει ο Lou Reed. Θα μας κυνηγάει στον ύπνο μας να μας κοπανίσει με μια κόπια του Metal Machine Music και θα έχει όλα τα δίκια.
Φέτος, ο δίσκος που κατάφερε να με φέρει σε μια ευφορικά δύσκολη θέση δε θα μπορούσε να είναι άλλος από το ντεμπούτο των Ex Eye. Jazz Metal το βάφτισαν και πολύ θα ήθελα να είμαι σε μια γωνιά και να βλέπω έναν μεταλλά και έναν φίλο της Jazz να μαλώνουν για την ορθότητα του όρου.
Οι Ex Eye αποτελούνται κατά βάση από τον Colin Stetson στο σαξόφωνο, αγαπημένο παιδί της avant garde Jazz, με θρυλικά πνευμόνια και κάτι κυκλικές αναπνοές που δε σκαμπάζω και ιδιαίτερα για να σας πω παραπάνω και τον Greg Fox των Liturgy στα τύμπανα. Των Liturgy που πριν κάποια χρόνια είχαν κυκλοφορήσει το Aesthetica που περιείχε το Veins of God με το οποίο χοροπηδούσαμε σαν παιδάκια σε συναυλία των Maiden και σαν γυμνόστηθοι οπαδοί του ΠΑΟΚ Δεκέμβρη μήνα στη θύρα 4.
Πέντε συνθέσεις τρέχουν στα αυλάκια του δίσκου, όλες instrumental. Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι αλλάζουν συνεχώς χωρίς κάποια εγωμανία, πράγμα πολύ σημαντικό ως προς την αυθεντικότητα του εγχειρήματος μιας all star μπάντας.
Το ζητούμενο με τέτοιες ακραίες μορφές έκφρασης είναι, σχεδόν πάντοτε, η κάθαρση και η εκτόνωση. Να χτυπάς την παράνοια με παράνοια.
Και να κάνεις τον Lou Reed να αισθάνεται περήφανος.
Κάθε χρόνο ψάχνω τον δίσκο που θα με κάνει να νιώθω άβολα κατά την ακρόασή του. Γιατί αν βολευτούμε σε όσα ξέρουμε και σε όσα μας κρατάνε απλά όρθιους, φοβάμαι ότι θα μας στοιχειώσει ο Lou Reed. Θα μας κυνηγάει στον ύπνο μας να μας κοπανίσει με μια κόπια του Metal Machine Music και θα έχει όλα τα δίκια.
Φέτος, ο δίσκος που κατάφερε να με φέρει σε μια ευφορικά δύσκολη θέση δε θα μπορούσε να είναι άλλος από το ντεμπούτο των Ex Eye. Jazz Metal το βάφτισαν και πολύ θα ήθελα να είμαι σε μια γωνιά και να βλέπω έναν μεταλλά και έναν φίλο της Jazz να μαλώνουν για την ορθότητα του όρου.
Οι Ex Eye αποτελούνται κατά βάση από τον Colin Stetson στο σαξόφωνο, αγαπημένο παιδί της avant garde Jazz, με θρυλικά πνευμόνια και κάτι κυκλικές αναπνοές που δε σκαμπάζω και ιδιαίτερα για να σας πω παραπάνω και τον Greg Fox των Liturgy στα τύμπανα. Των Liturgy που πριν κάποια χρόνια είχαν κυκλοφορήσει το Aesthetica που περιείχε το Veins of God με το οποίο χοροπηδούσαμε σαν παιδάκια σε συναυλία των Maiden και σαν γυμνόστηθοι οπαδοί του ΠΑΟΚ Δεκέμβρη μήνα στη θύρα 4.
Πέντε συνθέσεις τρέχουν στα αυλάκια του δίσκου, όλες instrumental. Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι αλλάζουν συνεχώς χωρίς κάποια εγωμανία, πράγμα πολύ σημαντικό ως προς την αυθεντικότητα του εγχειρήματος μιας all star μπάντας.
Το ζητούμενο με τέτοιες ακραίες μορφές έκφρασης είναι, σχεδόν πάντοτε, η κάθαρση και η εκτόνωση. Να χτυπάς την παράνοια με παράνοια.
Και να κάνεις τον Lou Reed να αισθάνεται περήφανος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου