6. Thurston Moore - Rock N Roll Consciousness (Caroline Records)
O Thurston είναι ο εφιάλτης και ταυτόχρονα τα βρεγμένα όνειρα κάθε κιθαρίστα που βλέπει ένα μέτρο παραπέρα από τον Slash και τον κάθε Slash.
Και δε χρειάζεται να το τραβήξουμε πολύ. Για να μπαίνεις στον κόπο να διαβάζεις τι γράφουμε οι 80-90 της blogovision, το πιθανότερο είναι να ξέρεις την κληρονομιά αυτού του ακούραστου εξηντάρη -που το μάτι του γυαλίζει περισσότερο και από 16χρονο κορίτσι μπροστά από τη βιτρίνα των H&M- μόλις πιάσει στα χέρια του την κιθάρα.
Οι σόλο κυκλοφορίες του έχουν σφηνώσει στο μυαλό μου και κάθε νέα του κυκλοφορία είναι εθιστικότερη από την προηγούμενη. Τα μονότονα riffs του επαναλαμβάνονται σαν mantra και περιμένεις την αλλαγή στη μελωδία για να επέλθει η κάθαρση και να προχωρήσεις στη ζωή σου.
Στο Rock N Roll Consciousness, όμως, υπερβάλλει εαυτόν. Είναι ό,τι πιο δομημένο και κοντά στις κυκλοφορίες των Sonic Youth έχει κυκλοφορήσει κάποιο μέλος τους μετά τη διάλυση. Πέντε κομμάτια όλα κι όλα, αλλά δε θα χρειαστείς περισσότερα. Τόσα του φτάνουν για να δείξει ότι αν κατέχεις αυτό που θέλεις να παίξεις και αν αφοσιωθείς σ' αυτό χωρίς φιοριτούρες και υπερβολές, το αποτέλεσμα θα είναι θρυλικό. Το λέει και ο τίτλος του δίσκου άλλωστε.
Πέρα από γκαύλα, χρειάζεται και συνείδηση το rock n roll. Κάτι ξέρει ο Θέρστονας.
O Thurston είναι ο εφιάλτης και ταυτόχρονα τα βρεγμένα όνειρα κάθε κιθαρίστα που βλέπει ένα μέτρο παραπέρα από τον Slash και τον κάθε Slash.
Και δε χρειάζεται να το τραβήξουμε πολύ. Για να μπαίνεις στον κόπο να διαβάζεις τι γράφουμε οι 80-90 της blogovision, το πιθανότερο είναι να ξέρεις την κληρονομιά αυτού του ακούραστου εξηντάρη -που το μάτι του γυαλίζει περισσότερο και από 16χρονο κορίτσι μπροστά από τη βιτρίνα των H&M- μόλις πιάσει στα χέρια του την κιθάρα.
Οι σόλο κυκλοφορίες του έχουν σφηνώσει στο μυαλό μου και κάθε νέα του κυκλοφορία είναι εθιστικότερη από την προηγούμενη. Τα μονότονα riffs του επαναλαμβάνονται σαν mantra και περιμένεις την αλλαγή στη μελωδία για να επέλθει η κάθαρση και να προχωρήσεις στη ζωή σου.
Στο Rock N Roll Consciousness, όμως, υπερβάλλει εαυτόν. Είναι ό,τι πιο δομημένο και κοντά στις κυκλοφορίες των Sonic Youth έχει κυκλοφορήσει κάποιο μέλος τους μετά τη διάλυση. Πέντε κομμάτια όλα κι όλα, αλλά δε θα χρειαστείς περισσότερα. Τόσα του φτάνουν για να δείξει ότι αν κατέχεις αυτό που θέλεις να παίξεις και αν αφοσιωθείς σ' αυτό χωρίς φιοριτούρες και υπερβολές, το αποτέλεσμα θα είναι θρυλικό. Το λέει και ο τίτλος του δίσκου άλλωστε.
Πέρα από γκαύλα, χρειάζεται και συνείδηση το rock n roll. Κάτι ξέρει ο Θέρστονας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου